Het gezin van Paemel

Het gezin van Paemel wordt beschouwd als het meesterwerk van de vroeg 20ste-eeuwse Vlaamse dramaturgie. Tegelijk een familiaal, sociaal en politiek drama tegen de achtergrond van sociale wantoestanden en de botsing tussen een conservatief-katholieke samenleving en politiek enerzijds, en het liberalisme en het jonge socialisme anderzijds. Een portret ook van een autoritaire boer, koppig vasthoudend aan een starre levenshouding, een hem ingeprente gezagsgetrouwheid en een domme noodlotsaanvaarding. Iemand die niet meer kan ontspannen, zijn miserie niet weet te relativeren en ze ook niet op een zinnige en effectieve manier kan bevechten omdat hij doof en blind blijft voor veranderende sociale en werkomstandigheden en een zich wijzigend gedachtengoed. Een man die een slavenleven leidt, daar vrouw en kinderen in meesleurt en zo met hen in aanvaring komt. Een man die zijn ongelijk uiteindelijk wel inziet maar dat niet wil toegeven.